آرزوی حقوق ۱.۵‌میلیون تومانی مرد کارگر

سختی کار، نبود آینده شغلی، درآمد حداقلی و چالش‌های پرشمار دیگر، تنها بخشی از مسائل زندگی کارگری است؛ این قشر پرتلاش با وجود تکریمی که در شریعت از آنان شده، از دیرباز مورد غضب حاکمان در کشورهای مختلف بوده‌اند و روز بزرگداشت مقامشان در جهان هم  یادآور اتفاقی شوم است؛ اتفاقی که در ماه می ‌سال ۱۸۸۶ آغازگر حرکتی شد که همچنان جنبش‌های کارگری را به یک روز رساند؛ 

روزی که در پی آن، کارگران اعتصاب‌کننده در شیکاگوی آمریکا با نیروهای دولتی و پلیس درگیر شده و اعتراضاتشان به کاهش ساعت کاری و تعدیل شرایط کار نافرجام ماند و با رسیدن اخبار مربوط به این تظاهرات، کشتار و اعدام به سایر کشورها، در گوشه و کنار جهان مراسم یادبود بر‌گزار و هر‌سال هم تکرار شد که به تدریج اول ماه می، روز جهانی کارگر عنوان گرفت.

الناز شاکردوست را چه کسی به سینما معرفی کرد؟

این فیلم که در ژانر وحشت ساخته شده در حالی موفق به اکران عمومی شده است که از عمر ساخت آن بیش از هشت سال می‌گذرد و از سال ۱۳۸۲ تاکنون موفق به نمایش نشده است.

 “اینجا آخر دنیا است” با بازی الناز شاکردوست، محمدرضا زحمتکش، الناز صادقی، بیتا راستگو، امید متقی، الهه سلطان‌آبادی، عباس رحیمی، مژگان مینایی و …

 داستان دختر دانشجویی به نام گلرخ است که پس از مرگ برادرش سعی می‌کند با شرکت در کلاس‌های انجمن روح، با روح برادرش ارتباط برقرار کند. اما در این حین روح‌های سرگردان دیگری هم پیدا می‌شوند و او را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهند.

داستان اما از سفر عده‌ای از دانشجویان شروع می‌شود که در ویلایی در شمال گرد هم می‌آیند و به مرور تجربیات ترسناکی را تجربه می‌کنند که با قتل هم گره می‌خورد…

مسعود مشتاق، تهیه کننده این فیلم گفت: زمانی که ما کارمان را شروع کردیم زمزمه‌های ساخته شدن “گل یخ” شنیده می‌شود و اتفاقا در همان زمان راش‌های فیلم ما در شکوفا فیلم توسط کیومرث پوراحمد دیده شد و الناز شاکردوست از این طریق برای آن فیلم انتخاب شد. حتی در مورد فیلم “عروس فراری” هم من با بهرام کاظمی که همسایه‌مان بود درباره الناز شاکردوست صحبت کرده و او را معرفی کردم.

وی اشاره کرد: با این حساب نقطه آغازین حرکت حرفه‌ای الناز شاکردوست و بسیاری از دوستان در این فیلم، از فیلم “اینجا آخر دنیا است” بود.