و جهدكن در دعا كه اين موضع طلبيدن مطالب است و استغفار بسيار بكن كه محلّ آمرزش گناهان است و حاجات خود را از خدا طلب نما كه مقام استجابت دعاها است و سيّد بن طاوس در مزار و غير او گفتهاند كه هر نمازىكه بجا مىآورى چه فريضه و چه نافله مادامىكه در نجف مىباشى بخوان بعدازآن اين دعا را:
اَللّهُمَّ لابُدَّ مِنْ اَمْرِكَ، وَلابُدَّ مِنْ قَدَرِكَ،وَلابُدَّ مِنْ قَضآئِكَ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ
خدايا چارهاى نيست از دستورت و چارهاى نيست از تقديرت و چارهاى نيست از قضايت و جنبش و نيروئى
اِلاَّ بِكَ، اَللّهُمَّ فَما قَضَيْتَ عَلَيْنامِنْ قَضآءٍ، اَوْ قَدَّرْتَ عَلَيْنا مِنْ قَدَرٍ، فَاعْطِنا
نيست جز به تو خدايا پس آنچه بر ما معين كردهاى از قضاى خود يا مقدر فرمودهاى از تقدير خويش پس چنان شكيبائى
مَعَهُ صَبْراً يَقْهَرُهُوَيَدْمَغُهُ، وَاجْعَلْهُ لَنا صاعِداً فى رِضْوانِكَ، يُنْمى فى
براى تحمل آن نيز به ما بده كه آن را مقهورخويش كند و بكوبدش و آن شكيبائى را براى ما بالابر در بهشت رضوان تا افزوده
حَسَناتِناوَتَفْضيلِنا، وَسُؤْدَدِنا وَشَرَفِنا، وَمَجْدِنا وَنَعْمآئِنا، وَكَرامَتِنا فِى الدُّنْيا
گردد در حسنات ماو برترى و سيادت و شرف و شوكت و نعمتها و كرامتهاى ما در دنيا
وَالْأخِرَةِ، وَلا تَنْقُصْ مِنْ حَسَناتِنا، اَللّهُمَّ وَما اَعْطَيْتَنا مِنْ عَطآءٍ، اَوْ
و آخرت و چيزى از حسنات ما كم مكن خدايا آنچه به ما دادهاى از عطا يا
فَضَّلْتَنا بِهِ مِنْ فَضيلَةٍ، اَوْ اَكْرَمْتَنا بِهِ مِنْ كَرامَةٍ، فَاعْطِنا مَعَهُ شُكْراً
فضيلتى كه به ما دادهاى يا كرامتى كه ما را بدان گرامى داشتهاى پس به همراه آن سپاسگزارى و شكرى نيز به ما بده
يَقْهَرُهُ وَيَدْمَغُهُ، وَاجْعَلْهُ لَنا صاعِداً فى رِضْوانِكَ، وَفى حَسَناتِنا
كه آن را مقهور ساخته و بكوبدش و بالا روندهاش كن در بهشت رضوانت و در حسنات
وَسُؤْدَدِنا وَشَرَفِنا، وَنَعْمآئِكَ وَكَرامَتِكَ فِى الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، وَلا
و سيادت و شرف ما و نعمتهاى تو و كرامتت در دنيا و آخرت
تَجْعَلْهُ لَنا اَشَراً وَلا بَطَراً، وَلا فِتْنَةً، وَلا مَقْتاً وَلا عَذاباً، وَلا خِزْياً فى
و قرارش مده براى ما خودخواهى و خوشگذرانى و نه فتنه و نه كينهتوزى و نه عذاب و رسوائى در
الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، اَللّهُمَّ اِنَّا نَعوُذُ بِكَ مِنْ عَثْرَةِ اللِّسانِ، وَسُوءِ الْمَقامِ،
دنيا و آخرت خدايا ما به تو پناه بريم از لغزش زبان و بدى جايگاه
وَخِفَّةِ الْميزانِ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَلَقِّنا حَسَناتِنا
و سبك بودن ميزان عمل خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و تلقين كن به ما اعمال نيك ما را
فِى الْمَماتِ، وَلا تُرِنا اَعْمالَنا حَسَراتٍ، وَلا تُخْزِنا عِنْدَ قَضآئِكَ، وَلا
در عالم مرگ و اعمال ما را بصورت حسرتآميز به ما نشان مده و رسوايمان مكن در هنگام قضاوت و
تَفْضَحْنا بِسَيِّئاتِنا يَوْمَ نَلْقاكَ، وَاجْعَلْ قُلوُبَنا تَذْكُرُكَ وَلا تَنْساكَ،
حكومتت و مفتضحمان مكن به كردار بدمان در روز ديدارت و دلهاى ما را چنان كن كه يادت كند و فراموشت نكند
وَتَخْشاكَ كَاَنَّها تَراكَ، حَتّى تَلْقاكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ،
و از تو بترسد آن چنان كه گويا تو را مىبيند تا بدان هنگام كه ديدارت كنيم و درود فرست بر محمد و آل محمد
وَبَدِّلْ سَيِّئاتِنا حَسَناتٍ، وَاجْعَلْ حَسْناتِنا دَرَجاتٍ، وَاجْعَلْ دَرَجاتِنا
و تبديل كن بديهاى ما را به نيكيها و نيكيهامان را قرار ده درجات و درجاتمان را
غُرُفاتٍ، وَاجْعَلْ غُرُفاتِنا عالِياتٍ، اَللّهُمَّ وَاَوْسِعْ لِفَقيرِنا مِنْ سَعَةِ ما
غرفهها و غرفههامان را بلند گردان خدايا وسيع گردان براى بينوايان ما از وسعت آنچه
قَضَيْتَ عَلى نَفْسِكَ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَمُنَّ عَلَيْنا
بر خود مقرر فرمودى خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و منت بِنِه بر ما
بِالْهُدى مااَبْقَيْتَنا، وَالْكَرامَةِ مااَحْيَيْتَنا، وَالْكَرامَةِ اِذا تَوَفَّيْتَنا، وَالْحِفْظِ
بههدايت تا در اين جهان نگاهمان دارى و به كرامت زندهمان دارى و نيز به كرامت هنگامىكه ميراندى ما را وبهنگهدارى
فيما بَقِىَ مِنْ عُمْرِنا، وَالْبَرَكَةِ فيما رَزَقْتَنا، وَالْعَوْنِ عَلى ما حَمَّلْتَنا،
محافظتمان در آنچه باقى مانده از عمر ما و بركت در آنچه روزيمان كردهاى و به يارى دادن در آنچه به ماتكليف فرمودى
وَالثَّباتِ عَلى ما طَوَّقْتَنا، وَلا تُؤاخِذْنا بِظُلْمِنا، وَلا تُقايِسْنا بِجَهْلِنا،
و به استقامت و پايدارى در آنچه به گردن ما نهادى و مگير ما را به ستممان و نسنج ما را به نادانيمان
وَلا تَسْتَدْرِجْنا بِخَطايانا، وَاجْعَلْ اَحْسَنَ ما نَقوُلُ ثابِتاً فى قُلوُبِنا،
و بتدريج ما را مغرور به خطاهايمان مكن و قرار ده بهترين سخنى را كه ما مىگوئيم پابرجا در دلهامان
وَاجْعَلْنا عُظَمآءَ عِنْدَكَ، وَاَذِلَّةً فى اَنْفُسِنا، وَانْفَعْنا بِما عَلَّمْتَنا وَزِدْنا
و بگردان ما را در پيش خودت بزرگ و در پيش خودمان خوار و زبون و سود بخش به ما در آنچه به ما ياد دادى و بيفزا
عِلْماً نافِعاً، وَاَعوُذُ بِكَ مِنْ قَلْبٍ لا يَخْشَعُ، وَمِنْ عَيْنٍ لا تَدْمَعُ، وَمِنْ
ما را به دانشى سودمند و پناه برم به تو از دلى كه نترسد و از چشمى كه اشك نريزد و از
صَلوةٍ لا تُقْبَلُ، اَجِرْنا مِنْ سُوءِ الْفِتَنِ، يا وَلِىَّ الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ.
نمازى كه پذيرفته نشود پناه ده ما را از بدى آشوبها اى سرپرست دنيا و آخرت
منبع: dooa.ir