زن و مرد بعد از ازدواج با قرارگرفتن در جریان زندگی و رو به رو شدن با رویدادهای متفاوت و تغییر اولویت ها، کمتر به انگیزه های درونی که تا قبل از آن حرف اول را می زدند، توجه می کنند.

قبل از ازدواج به هزاران دلیل عاشقانه، طرفین در تلاش هستند که دائم خود را با خواسته ها و تمایلات طرف مقابل تطبیق دهند و رضایت طرف مقابل را جلب کنند.

حتی اگر یکی از طرفین مصرانه روی خواسته هایش تاکید کند. طرف مقابل با گذشت از خواسته اش چشم پوشی می کند و در نتیجه روابط با روندی صعودی که روز به روز جذاب تر می شود، ادامه پیدا می کند.

پس چه عواملی باعث می شود آن همه رعایت احترام، فداکاری ها و مهربانی های قبل، پس از مدتی به دلسردی و خستگی تبدیل شود؟ دکتر احمد آقامحمدی، مشاور ازدواج و خانواده به این پرسش پاسخ داده است.

یک نواختی می تواند با خود بی حوصلگی، کسلی و بی اهمیت شدن نسبت به همه چیز را بیاورد و درمواردی حادتر منجر به افسردگی یا جدایی همسران از یکدیگر یا طلاق عاطفی شود. بعد از ازدواج و زندگی زیر یک سقف، خیلی وقت ها فرصت ایجاد خلوت، تفکر و تأمل در مورد خود و طرف مقابل و

اقداماتی مثل سورپرایزکردن یا تجزیه و تحلیل رفتارها کمتر و تقریبا همه کارها و اقدامات افراد روتین و تکراری می شود. دیگر آن شوق قبل از دیدار و آن سرخوشی و انرژی بعد از ملاقات وجود ندارد.

اگر به موارد زیر توجه نکنیم پس از مدتی، زندگی تبدیل به یک حس کسل کننده، بی رنگ و خالی از تنوع می شود.

از خودمان شروع کنیم

اگر از یک ارتباط زناشویی که دلخواه شما نیست رنج می برید اولین گام این است که خود را اصلاح کنید. در یک ارتباط دوطرفه کمتر می توان فقط یک نفر را به عنوان منشا تمام مشکلات دانست. سرنوشت خود را به دست بگیرید و برای تغییر زندگی و روابط زناشویی خود برنامه ریزی کنید.

رفتارهای غلط خود را اصلاح کنید و انجام بعضی از وظایفی را که تا قبل از این فراموش کرده بودید از سر بگیرید. همان طور که اشاره شد زندگی زناشویی یک ارتباط دوطرفه است و قسمتی از این جریان از سمت شماست؛ بنابراین ابتدا خودتان را تغییر دهید.

دوست داشتن به همان شوری قبل

برای دوست داشتن اما و اگر را فراموش کنید. همسر شما نزدیک ترین فرد به شماست. او را بدون هیچ قید و شرطی دوست بدارید. هیچ مادری برای دوست داشتن فرزندش کلمه اگر به کار نمی برد. هرکسی باید همان طور که هست دوست داشته باشد. شرط گذاشتن برای دوست داشتن، فاصله بین شما را بیشتر و بیشتر می کند.

خلاقیت در رابطه زناشویی

در رابطه خود با همسرتان خلاقیت داشته باشید و تنوع ایجاد کنید؛ به طور مثال واژه های محبت آمیز را از گفتار خود حذف نکنید. این واژه ها، وازه های هیجان انگیزی هستند. هرچند وقت یک بار همسرتان را با یک پسوند یا پیشوند مثل عزیزم و... صدا بزنید. اگر مهارتی دارید، به همسرتان نیز بیاموزید. همین لحظات آموزش می تواند یک تنوع در رابطه تان باشد.
روزهای تولد و سالگرد ازدواج را از دست ندهید چراکه این روزها بهترین فرصت برای ایجاد یک تنوع حسابی در بین روزهای یکنواخت زندگی است. هرکس به زمان هایی برای خودش نیاز دارد که از یک سرگرمی لذت ببرد یا با دوستانش جمع شود.

اگر همسر شما فوتبال دوست دارد یا به موسیقی علاقه مند است، درحالی که شما به آن علاقه ندارید از او ایراد نگیرید. او را تشویق کنید که رابطه بیشتری با دوستان خود داشته باشد.

او از این مصاحبت ها لذت خواهد برد. مطالعات نشان می دهد افرادی که در کنار دوستان شان بوده اند، سالم تر بوده و زندگی طولانی تری داشته اند.

قبلا هم این بودیم!

«کی وقتداره قرار بذاره بره بیرون»، «کی دیگه حوصله داره نامه عاشقانه بنویسه؟»، «اون که غریبه نیست. هر لباسی که بپوشم براش فرقی نمی کنه» این اشتباهی است که بسیاری از زوج ها مرتکب آن می شوند.

به خاطر بیاورید در روزهای اول زندگی مشترکتان چه کارهای رمانتیکی انجام می دادید که حالا فراموش کرده اید! او را به شام دعوت می کردید، در سالگرد ازدواجتان لباس مورد علاقه او را می پوشیدید، هر چند وقت یک بار آلبوم خاطراتتان را مرور می کردید و شاید ده ها کار دیگر که منحصر به رابطه شما بوده است. اگر خودتان بخواهید امروز هم می توانید باز آن روزها را بسازید.

قدر همدیگر را بدانیم

مدتی که از زندگی زناشویی می گردد، زن و شوهر دیگر از هم تشکر نمی کنند یا کمتر تشکر می کنند. همه روزه دلیلی برای تشکر از همسر خود پیدا کنید و آن را در قالب جمله ای ساده و زیبا بیان کنید؛
مثلا به او بگویید: «از موفقیت در کارت خوشحالم». از اینکه با او ازدواج کرده اید ابراز خرسندی کنید و از شیوه زندگی او تعریف کنید.

زمانی که به او می گویید: «از اینکه فرزندمان را به مدرسه می بری ممنونم» به او می فهمانید که به نقش پدری یا مادری او هم اهمیت می دهید.