جملاتی از آلبرت انیشتین:

* اگر انسان‌ها در طول عمر خویش فعالیت مغزشان به اندازه یك میلیونیوم معده‌شان بود، اكنون كره زمین تعریف دیگری داشت.

* اگر واقعیات با نظریات هماهنگی ندارند، واقعیت‌ها را تغییر بده.

* تا زمانی كه حتی یك كودك ناخرسند روی زمین وجود دارد، هیچ كشف و پیشرفت جدی برای بشر وجود نخواهد داشت.

اباعبدالله

برای مشاهده تصویر با سایز اصلی روی متن بالا کلیک کنید

خطبهکوتاه امام حسین (ع) در مسیر کربلا

امام حسین(ع) در مسیر کربلا ضمن خطبه کوتاهی فرمودند:
همانا دنیا دگرگون وناسازگار و ناآشنا گردیده، نیکی ها و خوبی هایش پشت کرده است، و از آن جز مقدارناچیزی همچون ته مانده ظروف (غذا) باقی نمانده است، و آن نیز زندگی پستی همچونچراگاهی سخت و پرخطر است. آیا نمی بینید که به حق عمل نمی کنند، و از باطل دست نمیکشند؟!

در چنین شرایطی بر مؤمنان شایسته و سزاوار است که مشتاق دیدار پروردگار (و شیفتهشهادت و لقای خداوند) خود باشند. و من نیز مرگ را جز سعادت و شهادت و زندگی باستمگران را جز ننگ و خواری نمی بینم. به راستی که بیشتر مردم بندگان دنیا (و زرخریدمال و ثروت) هستند و دین و دیانت بر سرزبان و لقلقه لسان آنها است، و همچون آبدهانی است که بر روی زبانشان جاری است، و دین و دیانت را تا زمانی می خواهند که امرمعاش و دنیای آنان به وسیله آن تأمین باشد، اما وقتی که به بلا و امتحان در دین،مورد آزمایش قرار می گیرند، دین داران حقیقی بسیار اندک هستند. (۱)
۱- بحارالانوار، ج ۷۵، ص

منبع: ashuora.ir

امام حسین

برای مشاهده تصویر با سایز اصلی روی متن بالا کلیک کنید

وصیت نامه امام حسین (ع)

بسم الله الرحمن الرحیم ...؛ این وصیت حسین‌بی‌علی است به برادرش محمد حنفیه. حسینگواهی می‌دهد به توحید و یگانگی خداوند و این که برای خدا شریکی نیست و محمد (ص) بنده و فرستاده اوست و آئین حق ( اسلام ) را از سوی خدا ( برای جهانیان ) آورده استو شهادت می‌دهد که بهشت و دوزخ حق است و روز جزا بدون شک به وقوع خواهد پیوست وخداوند همه انسان‌ها را در چنین روزی زنده خواهد نمود. »



امام دروصیت نامه‌اش پس از بیان عقیده خویش درباره توحید و نبوت و معاد، هدف خود را از اینسفر این چنین بیان نمود:


« من نه از روی خودخواهی و یا برای خوشگذرانی ونه برای فساد و ستمگری از شهر خود بیرون آمدم؛ بلکه هدف من از این سفر، امر بهمعروف و نهی از منکر و خواسته‌ام از این حرکت، اصلاح مفاسد امت و احیای سنت و قانونجدّم، رسول خدا (ص) و راه و رسم پدرم، علی‌بن‌ابیطالب (ع) است. پس هر کس این حقیقترا از من بپذیرد ( و از من پیروی کند ) راه خدا را پذیرفته است و هر کس رد کند ( واز من پیروی نکند ) من با صبر و استقامت ( راه خود را ) را در پیش خواهم گرفت تاخداوند در میان من و بنی‌امیه حکم کند که او بهترین حاکم است.

و برادر ! این است وصیت من به تو و توفیق از طرف خداست. بر او توکل می‌کنم وبرگشتم به سوی اوست. »

منبع: ashuora.ir

یاحسین

 برای مشاهده تصویر با سایز اصلی روی متن بالا کلیک کنید

حسین(علیه السّلام)؛ وجه الله

کلام الهی، بیانگر راز دیگری از رازهایماندگاری امام حسین(علیه السّلام) است؛ آن جا که می‌فرماید: «کافران می‌خواهند نورخدا را با دهان خویش خاموش کنند، ولی او کامل کننده نور خود است».(۴)
وحسین(علیه السّلام)  نور خداست، چراغ هدایت است و کدامین دهان توانای کشتن این نوراست؟یاد امام حسین(علیه السّلام)  همواره در دل‌ها، و نام او همیشه بر زبان‌هاستتا آن که حقیقت حق بر جایگاه خویش استوار شود. از دیدگاهی دیگر پیامبر(صلی اللهعلیه و آله و سلم) و امامان معصوم(علیهم السّلام) « وجه الله» هستند و قرآن همه چیزرا فانی و‌ هالک می‌داند مگر «وجه» خود را: «کل شیء‌هالک الا وجهه».(۵)«وجه» هرچیز،جنبه ای از آن است که دیگران در مواجهه با او به واسطه آن جنبه، آن را می‌شناسند؛مثلا وجه آدمی همان صورت ظاهری اوست که شناسایی آدمی با آن امکان پذیر است. «وجهخداوند» نیز حقیقتی از اوست که او را نمایش می‌دهد و راه شناسایی خداوند از طریق آنممکن است.
برابر روایات فراوان، پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و امامانمعصوم(علیهم السّلام) «وجه خداوند» هستند. آن کس که خواهان شناخت خداست، از طریقایمان به معرفت نائل خواهد شد و حسین(علیه السّلام) که از این قبیله نور و هدایتاست، وجه گویا و نمایای خداوند است و همین است که به بقای او باقی است و به ماناییحق ماندگار است. و چه زیباست که سالار شهیدان در شب عاشورا، همین آیه از قرآن رامایه دلارامی زینب(سلام الله علیها) قرار می‌دهد و با ترنم «کل شیء‌هالک الاّ وجهالله الذی خلق الخلق...»(۶) او را به شکیبایی فرا می‌خواند

منبع: ashuora.ir

صدشکر

برای مشاهده تصویر با سایز اصلی روی متن بالا کلیک کنید

اشکو عزاداری موجودات برای عزیز زهرا علیها‌السلام

در روایات متعددو اخبار بسیارى آمده هنگامى که حضرت امام حسین علیه‌السلام به شهادت رسیدند و چراغهدایت شکسته و کشتى نجات به دریاى خون نشست آسمان گریست و خون بارید و خورشیدشفق‌گون شد و عالم وجودچهره، عزادار به خود گرفت.
آنچه فراروى شماست مختصرتوضیحى است بر چگونگى عزادارى عالم وجود از انسان و جن و ملک وحیوانات و گیاهان وجمادات.
نخست باید گفت که تمام ذرات این عالم حتى جمادات داراى درک و شعورندخاصیت اثرپذیرى و اثر بخشى دارند و این مطلب از جهت علمی، مسلم و از جهت آیات وروایات نیز روشن است به عنوان نمونه همین ضبط صوت یا فیلم و عکس، داراى گیرندگى وفرستندگى هستند که صوت یا تصویر را بر روى خود جذب نموده و در شرائط خاصى تحویلمی‌دهند یا سلولهاى هوا طورى هستند که وقتى صدایى از انسان یا هر چیز دیگر تولیدمی‌شود آن را می‌گیرند و به یکدیگر تحویل می‌دهند و تا آنجا که صدا می‌رسد دائماً‌دسته‌اى سلولها،‌صوت را می‌گیرند و به سلولهاى بعدى می‌سپارند که اگر این حالتگیرندگى و فرستندگى در سلولهاى هوا وجود نداشت هرگز صداى ما به هیچ جا نمی‌رسید واصلا صوت تولید نمی‌شد.
دانشمندان گویند: تمام صداهاى تولید شده، در هوا موجوداتو حتى اگر انسان بتواند دستگاهى بسازد که قابلیت گرفتن و انعکاس صوت را داشته باشدمی‌تواند تمام صداها و کلمات و صحبتهایى را که قرنها پیش اتفاق افتاده است بگیرد ومنعکس کند زیرا تمام آن اصوات در وجود هوا موجود و محفوظ و مضبوط است. و ذرات هواآنها را در دل خود نگه داشته است. بنابراین جمادات نیز در میزان خودشان درک و فهمىدارند لکن اگر انسان دیده حق بین و ملکوتى داشته باشد می‌تواند بدون هیچ وسیله‌اىصداهاى ضبط شده بر جمادات را بشنود. آنان این صداها را درک کرده و بعد پسمی‌دهند.
در آیه‌شریفه قرآن نیز به این حقیقت اشاره شده است:‌« تُسَبِّحُ لَهُالسَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالأَرْضُ وَمَن فِیهِنَّ وَإِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّیُسَبِّحُ بِحَمْدَهِ وَلَـکِن لاَّ تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ »
آسمانهاىهفتگانه و زمین و کسانى که در آنها هستند همه تسبیح او می‌گویند و هر موجودى تسبیحو حمد او می‌گوید ولى شما تسبیح آنها را نمی‌فهمید.»
آری!‌کسانى که پرده‌هاىحجاب دنیوى نمی‌تواند در برابر چشمان آنان مانعى ایجاد نماید به دیده‌اى ملکوتىمی‌بینند آنچه را دیگران در نمی‌یابند و می‌شنوند آنچه را دیگران درکنمی‌کنند.
حضرت امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: « انّا لنرى انّ تنقض الجدارهو تسبیحه »
« ما می‌بینیم صدایى که از شکاف دیوار بلند می‌شود همان تسبیحاوست»
قرآن کریم: « أَلَمْ تَرَأَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَن فِىالسَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّیْرُ صَافَّاتٍ کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُوَتَسْبِیحَهُ »
«‌ آیا ندیدى تمام آنان که در آسمانها و زمینند براى خدا تسبیحمی‌کنند و همچنین پرندگان به هنگامى که به فراز آسمان بال گسترده‌اند؟! هر یک ازآنها نماز و تسبیح خود را می‌داند»
چنانچه از این آیه شریفه استفاده می‌شود هرچیز تسبیح خدا می‌گوید حتى پرندگان و حتى براى آنان نمازى هست که خوب بدان آگاهند،به ذکر خدا و نماز مشغول می‌شوند.
حضرت اما صادق علیه‌السلام می‌فرماید: « رسولخدا صلى الله علیه و آله نهى فرمودند از اینکه در صورت چهارپایان داغ و علامت گذارىکنند یا با تازیانه به صورت آنان بزنند چرا که آنان تسبیح خدا و حمد الهى بجامی‌آورند.»
و نیز آن حضرت فرمودند:‌ «هیچ پرنده‌اى در دریا یا خشکى شکار نمی‌شودو هیچ حیوان وحشى صید نمی‌گردد مگر اینکه تسبیح گفتن خویش را ضایع نمودهاست.»
البته گاهى به اعجاز،‌ گوش دیگران نیز صداى تسبیح و حالت ملکوت اشیاء رامی‌شنود و درک می‌کند. چنانچه از ابن عباس نقل شده که فرمانروایان حضرموت بر نبىاعظم اسلام صلى الله علیه و آله و سلم وارد شده گفتند: چگونه بدانیم تو رسول خدایی؟آن حضرت یک کف از سنگریزه‌ها برداشته فرمودند:‌اینها شهادت می‌دهند که من فرستادهخدایم در آن هنگام سنگریزه‌ها در دست حضرت،‌ تسبیح گفته و شهادت به رسالت آن جنابدادند.
قرآن کریم درباره سنگها چنین می‌فرماید:‌ «... وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَهِلَمَا یَتَفَجَّرُ مِنْهُ الأَنْهَارُ وَإِنَّ مِنْهَا ... وَإِنَّ مِنْهَا لَمَایَهْبِطُ مِنْ خَشْیَهِ اللّهِ »
« پاره‌اى از سنگها می‌شکافد و از آن نهرهاجارى می‌شود و پاره‌اى ... و پاره‌اى از خوف خدا ( از فراز کوه) به زیرمی‌افتد.»
آری!‌ سنگها نیز فهم و درکشان به حدى است که از عظمت پروردگار خویش،خائف و هراسان‌اند.
پس اکنون اگر در تاریخ آمده که جمادات در هنگام شهادت سیدشهیدان علیه‌السلام گریستند جاى تعجب و انکار نیست که آمده:‌چون شمر لعین سر مطّهراز بدن حضرتش جدا ساخت زمین لرزید و آسمانها تاریک شد و قطراتى از خون بارید ومنادى از آسمان ندا کرد:‌ به خدا قسم امام فرزند امام کشته شد به خدا قسم حسین بنعلى بن ابیطالب کشته شد پس غبار غلیظ سیاهى برخاست که باد سرخ به همراه داشت. هیچچشمى و اثرى در آن دیده نمی‌شد. لشگریان گمان بردند عذاب نازل شده، ساعتىاوضاع،‌اینگونه بود و سپس رفع شد.
در خبرى آمده: « لما قتل الحسین علیه‌السلاممطرت السماء مطراً کالدم احمرت منه البیوت و الحیطان »
« هنگامى که (حضرت امام) حسین علیه‌السلام کشته شده آسمان بارانى چون خون بارید که خانه‌ها و دیوارها بهوسیله آن سرخ شد.»
در خبرى دیگر آمده: « انّ الشّمسَ کانت حَمراء کانَّها دمعبیط»
«خورشید چنان قرمز گشت که گویى خون تازه است»
و در روایتى دیگر: « انّهلمّآ مضی الحسین بکت علیه السموات السبع و ما فیهنّ‌ و الارضون السبع و ما فیهنّ وما بینهنّ و ما ینقلب فی الجنه و النار من خلق ربنا و مایری و ما لایری الا البصرهو دمشق و آل عثمان»
« آن هنگام که حسین(علیه‌السلام) به شهادت رسید هفت آسمان وآنچه در آن است و زمینهاى هفتگانه و هرچه در آنهاست و آنچه مابین آسمانها و زمیناست و هر آفریده خدا در بهشت و جهنم و آنچه دیده می‌شود و آنچه دیده نمی‌شود بر اوگریستند مگر بصره و دمشق و آل عثمان»
آری! غیر از این سیه روزان وارونه بختان کهبه کشتن عزیز پیامبر، شادمان بودند، همه چیز محزون و گریان بود.
البته باید توجهداشت که گریه هر چیزى به حسب حال و میزان خود آن چیز است. گریه جنّ و پرندگان ووحوش و هرچه چشم بینا دارد مانند گریه انسان است چنانچه در روایات آمده: « بکتالانس والجنّ و الطیر و الوحوش علی الحسین بن علی علیه‌السلام حتی ذرفتدموعها»
« انس و جن و پرندگان و حیوانات وحشى بر حسین بن على علیهما‌السلامگریستند که اشکهاشان جارى شد.»
امیرالمومنین علیه‌السلام می‌فرماید:‌ « پدر ومادرم فداى حسین که در پشت کوفه کشته می‌شود. به خدا قسم گویا می‌بینم کهوحوش،‌گردنهاى خود را بر قبر او کشیده و انواع حیوانات وحشى بر او گریه و عزادارىمی‌کنند تا صبح شود پس اکنون که چنین است مبادا شما جفا کنید»
از روایات چنانمی‌نماید که فرشتگان نیز گریه می‌کنند ولى به گونه‌اى لطیف‌تر و نورانی‌تر و حوریانو غلامان عالم قدس نیز چنین‌اند.
و جهنم نیزگریست: « فتزفر جهنّم زفره»
« جهنم چنان شعله ور شد که اگر خازنین آن مهیا نبودند و درهاى آن را محکم نگاهنمی‌داشتند دود و سیاهیش اهل دنیا را در کام خود می‌کشید و آنان رامی‌سوزاند.»
ترسم جزاى قاتل او چون رقم زنند یکباره بر جریده‌ رحمت قلمزنند
و گریه دریاها به متلاطم شدن و بالا گرفتن امواج سهمگین آن و خورشید و ماهو ستارگان به خسوف و گرفتگى و سرخ فام شدن است و هر چیز به حساب خود گریه بر عزیززهرا داشته و دارد.
پس اى عزیز !‌بیا تا ما از جمادات و وحوش بیابان کمتر نباشیمبیا تا همسان با ذرات عالم وجود و هماهنگ با تمام آفرینش شویم. مبادا در ایام شهادتعزیز فاطمه علیها‌السلام حال ما حال انسانهاى بى درد و مهر و عاطفه و احساس باشد. نکند ما نیز چون آل امیّه و دودمان عثمان در ایام سوگوارى امام زمان علیه‌السلاممشغول تفریح و جشن و پایکوبى و سرور و شادمانى باشیم مبادا در این روزها و شبها بهجاى نواى ملکوتى نوحه و صداى رثاء از خانه‌ها و اتومبیلهامان صداى موسیقى و آوازآوازه‌خوانان برخیزد. که روز ظهور وارث عاشورا و کربلا و آخرین یادگار حضرت زهراعلیهاالسلام در پیشگاهش سرافکنده و شرمسار باشیم و در روز واپسین که خوبان زیر لواىشفاعت رسول الله صلى الله علیه و آله و در سایه پرچم حضرت على مرتضى علیه‌السلام صفکشیده‌اند ما در صف سیه بختان بنى امیه و بنى امیه صفتان قرار گیریم، به خداى بزرگپناه می‌بریم.
خداوندا از تو کمک می‌طلبیم ما را توفیق عنایت فرما که از گریهکنندگان بر عزیز شهید کربلا و مظلومین آل رسول و ذریه پاک بتول علیهم‌السلام باشیمو آنچه براى بهترین عزاداران و نوحه سرایان او مقرر فرموده‌اى از کرم و احسانت بهما نیز عطا فرما!‌
« اللهّم عجّل لولیک الفرج واجعلنا من خیر شیعته و انصارهبحقّ محمّد و آله الطاهرین»

 منبع: ashuora.ir